Źródłem tej przeszkody jest nic innego, jak adopcja. Jest ona dodatkowo regulowana przepisami prawa świeckiego, które dokładnie określa formalności, jakie należy spełnić, by zaadoptować dziecko. I jak powszechnie wiadomo powoduje ona następujące skutki prawne: ojcostwo prawne, braterstwo prawne oraz powinowactwo prawne. Kanon ten brzmi:
Nie mogą ważnie zawrzeć małżeństwa ze sobą ci, którzy są związani pokrewieństwem prawnym powstałym z adopcji, w linii prostej lub w drugim stopniu linii bocznej.
Zatem wynika stąd, że podstawą tej przeszkody jest adopcja powstała na mocy prawa świeckiego.
W linii prostej zachodzi ona między:
a) adoptującym i adoptowanym
b) adoptowanym i krewnymi wstępnymi adoptującego
c) adoptowanym i krewnymi zstępnymi adoptującego
W linii bocznej wygląda to tak, że zachodzi ona pomiędzy:
a) adoptowanym i dziećmi naturalnymi adoptującego
b) dziećmi adoptowanymi przez adoptującego
Przeszkoda ta może ustać przez udzielenie dyspensy, a także poprzez rozwiązanie stosunku adopcyjnego, o ile ustawa państwowa takie rozwiązanie dopuszcza.
Przeszkoda ta jest formą bliskości osób, której podstawą jest nieważne małżeństwo albo notoryczny lub publiczny konkubinat. Przyzwoitość publiczna wymaga, aby osoba, będąca w bliskiej relacji z drugą osobą, nie zawierała małżeństwa z jej bliskimi krewnymi w linii prostej. Przeszkoda ta jest pochodzenia kościelnego, która domaga się aby osoby, które nawiązały wspólnotę życia na wzór małżeński, nie wiązały się z najbliższymi osobami drugiej strony. I wygląda to tak, że przeszkoda ta powstaje między jedną ze stron a krewnymi drugiej strony, ale tylko w pierwszym stopniu linii prostej i brzmi następująco:
Przeszkoda przywzoitości publicznej powstaje z nieważnego małżeństwa po rozpoczęciu życia wspólnego albo z notorycznego lub publicznego konkubinatu. Powoduje zaś nieważność małżeństwa w pierwszym stopniu linii prostej między mężczyzną i krewnymi kobiety i odwrotnie
Przeszkoda powinowactwa była znana już w prawie rzymskim i zabraniała ona zawierania małżeństw z powinowatymi w I stopniu linii prostej. Po wielu zmianach i rozszerzeniach dodano także linię boczną oraz rozszerzono zakres aż do VII stopnia. Kościół wzorując się na niej również wprowadził tę przeszkodę i unormował w kanonie 1092. Obecnie brzmi ona:
Powinowactwo w linii prostej powoduje nieważność małżeństwa we wszystkich stopniach.
Przeszkoda ta najczęściej zachodzi między żoną a krewnymi męża oraz między mężem a krewnymi żony. W praktyce wygląda to tak:
1. ojczym - pasierbica
2. macocha - pasierb
3. teść - synowa
4. teściowa - zięć