Przeszkoda ta zachodzi wtedy, gdy narzeczeni pochodzą od wspólnego przodka i łączą ich więzy krwi. Istnieją dwie linie pokrewieństwa. Mianowicie linia prosta i boczna. Linia prosta jest najłatwiejsza i najbardziej przejrzysta do obliczania. Obejmuje ona wstępnych i zstępnych, czyli rodziców, dziadków, pradziadków, dzieci, wnuków, prawnuków. Linia boczna jest trudniejsza i obejmuje osoby, które nie pochodzą wprost od siebie przez zrodzenie, ale mają wspólnego przodka. Jest to na przykład rodzeństwo.
Kanon ten brzmi:
§ 1. W linii prostej pokrewieństwa nieważne jest małżeństwo między wszystkimi wstępnymi i zstępnymi, zarówno prawego pochodzenia, jak i naturalnymi.
§ 2. W linii bocznej nieważne jest aż do czwartego stopnia włącznie.
§ 3. Przeszkoda pokrewieństwa nie zwielokrotnia się.
§ 4. Nigdy nie zezwala się na małżeństwo, jeśli istnieje wątpliwość, czy strony są spokrewnione w jakimś stopniu linii prostej lub w drugim stopniu linii bocznej.
A wygląda to mniej więcej tak:
Linia prosta Linia boczna
R (odzic) R (odzic)
| / \
| / \
| / \
| / \
D (ziecko) B (rat) S (iostra)
D jest krewnym R w I stopniu B jest krewnym S w II stopniu
linii prostej linii bocznej równej
rodzeństwo
R (odzice)
/ \
/ \
S (iostra) B (rat)
| C jest krewną B w III stopniu
| linii bocznej nierównej
C (órka) siostrzenica i wuj
W poniedziałek 23 marca na stronie głównej portalu Interia.pl pojawi się wywiad, którego udzieliłam Pani redaktor tegoż serwisu, ale już dzisiaj wstawiam link. Dotyczy on, oczywiście, stwierdzeń nieważności małżeństwa. Mam nadzieję, że dzięki pojawiającym się informacjom na ten temat poznacie swoje prawa, które Wam przysługują oraz nie będziecie czuli się osamotnieni i pozostawieni samym sobie składając skargę do sądu kościelnego. Poniżej jest link, pod którym możecie przeczytać wywiad.
Zapraszam do czytania i komentowania!
Początkowo źródłem tej przeszkody było cudzołóstwo, które pierwotnie było karane pokutą publiczną. Z czasem przeszkoda ta ewoluowała i obecnie źródłem przeszkody występku jest małżonkobójstwo. Ciekawostką jest to, że nie ma znaczenia czyjego małżonka się zabija, czy własnego czy też cudzego, obcego. Nie ma również znaczenia czy małżonkobójstwa dokonuje mąż lub żona, czy osoba trzecia.
Przeszkoda ta posiada dwie postaci.
Pierwsza dotyczy zabójstwa współmałżonka osoby, z którą ktoś pragnie zawrzeć małżeństwo, albo zabójstwa własnego współmałżonka, celem poślubienia określonej osoby. Znaczenie ma tutaj intencja towarzysząca dopuszczającemu się zabójstwa, którą jest chęć poślubienia określonej osoby, czyli chęć wstąpeinia z nią w sakramentalny związek małżeński.
Druga dotyczy przypadku, w którym, niezależnie od wspomnianej intencji, dwie osoby przez współudział (fizyczny lub moralny - podżeganie, namawianie, zlecenie zabójstwa) spowodowały śmierć współmałżonka.
Przeszkoda ta może ustać tylko poprzez udzielenie dyspensy. Kanon 1090 mówiący o tej przeszkodzie brzmi:
§ 1. Kto ze względu na zawarcie małżeństwa z określoną osobą, zadaje śmierć jej współmałżonkowi lub własnemu, nieważnie usiłuje zawrzeć to małżeństwo.
§ 2. Nieważnie również usiłują zawrzeć małżeństwo ci, którzy poprzez fizyczny lub moralny współudział spowodowali śmierć współmałżonka.