NIEZDOLNOŚĆ PSYCHICZNA DO PODJĘCIA ISTOTNYCH OBOWIĄZKÓW MAŁŻEŃSKICH, KAN. 1095 nr 3

Można znać naturę małżeństwa, można wiedzieć czym ono jest oraz jakie obowiązki i prawa ono ze sobą niesie, ale mimo to umowa małżeńska będzie nieważna jeśli jedno z małżonków jest niezdolne do podjęcia i wypełnienia istotnych obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej. Chodzi tutaj o sytuacje, w których mimo najszczerszych chęci jedno z małżonków wskutek zaburzeń natury psychicznej nie jest w stanie podjąć ani wypełnić istotnych obowiązków małżeńskich. Czyli inaczej mówiąc, nikt nie może zobowiązać się do tego, czego nie jest w stanie wykonać, co pokrótce znaczy tyle, że chodzi tutaj o zaburzenia osobowości uniemożliwiające nawiązanie relacji międzyosobowej między małżonkami. Są nimi m.in.: nimfomania, homoseksualizm, alkoholizm chroniczny, syndrom borderline, nerwica, schizofrenia czy psychoza maniakalno-depresyjna.

Jak widać kanon ten obejmuje szeroki zakres zaburzeń osobowości, co wiąże się z tym, że nie można konkretnie wymienić wszystkich anomalii uniemożliwiających nawiązanie relacji międzyosobowej, które mają wpływ na ważność umowy małżeńskiej. Sprecyzowanie i zakwalifikowanie wszystkich zaburzeń osobowości jest praktycznie niemożliwe, ale przy pomocy psychologów i psychiatrów jest to do zrobienia.

Kanon 1095 § 3 brzmi:

§ 3. Z przyczyn natury psychicznej nie są zdolni podjąć istotnych obowiązków małżeńskich.