MAŁŻONKOBÓJSTWO. PRZESZKODA WYSTĘPKU

Początkowo źródłem tej przeszkody było cudzołóstwo, które pierwotnie było karane pokutą publiczną. Z czasem przeszkoda ta ewoluowała i obecnie źródłem przeszkody występku jest małżonkobójstwo. Ciekawostką jest to, że nie ma znaczenia czyjego małżonka się zabija, czy własnego czy też cudzego, obcego. Nie ma również znaczenia czy małżonkobójstwa dokonuje mąż lub żona, czy osoba trzecia.

Przeszkoda ta posiada dwie postaci.

Pierwsza dotyczy zabójstwa współmałżonka osoby, z którą ktoś pragnie zawrzeć małżeństwo, albo zabójstwa własnego współmałżonka, celem poślubienia określonej osoby. Znaczenie ma tutaj intencja towarzysząca dopuszczającemu się zabójstwa, którą jest chęć poślubienia określonej osoby, czyli chęć wstąpeinia z nią w sakramentalny związek małżeński.

Druga dotyczy przypadku, w którym, niezależnie od wspomnianej intencji, dwie osoby przez współudział (fizyczny lub moralny - podżeganie, namawianie, zlecenie zabójstwa) spowodowały śmierć współmałżonka.

Przeszkoda ta może ustać tylko poprzez udzielenie dyspensy. Kanon 1090 mówiący o tej przeszkodzie brzmi:

§ 1. Kto ze względu na zawarcie małżeństwa z określoną osobą, zadaje śmierć jej współmałżonkowi lub własnemu, nieważnie usiłuje zawrzeć to małżeństwo.

§ 2. Nieważnie również usiłują zawrzeć małżeństwo ci, którzy poprzez fizyczny lub moralny współudział spowodowali śmierć współmałżonka.